Van Morogoro vroeg weggereden. Direct kwamen we in een tegenliggende stroom inhalende bussen terecht. Dat was jammer. We beginnen ons inmiddels te verzetten tegen de onophoudelijke reeks aanslagen op onze levens. Ik rij met groot licht, mistlampen, verstralers en knipperlichten aan. Ook maken we inmiddels bekende gebaren. Dat zal ze leren. Pff! Ook gaan we niet meer aan de kant als ze op ons af komen. Nou ja, niet heel snel dan. Of eigenlijk wel. In Nederland zouden die lui achter tralies belanden wegens pogingen tot doodslag.

Onderweg zijn we door het Mikumi National Park gereden. Weer olifanten en giraffes gezien.

In de warmte van de middag zijn we Dar es Salaam ingereden. Grotere chaos is niet denkbaar. Zoals je ziet blijf ik me verbazen. In een file van 20 km beland achter een stinkende vrachtwagen. Met geen mogelijkheid er langs kunnen, rook, stank en hitte. Ton z'n motor sputtert. De temperatuurmeter staat op 140 gr. Ondertussen hebben we veel bekijks. We worden van alle kanten welkom geheten. Zo is het leuk de eindstreep te halen! De kilometerteller staat op bijna 7.000 na Kaapstad.

We hadden van mensen onderweg het adres gekregen van een camping in Dar. De 'enige veilige' camping. Hiervoor moesten we in file door de stad. Waar asfalt is, gaat het redelijk gestructureerd. Soms houdt het asfalt op en dan rijdt alles door elkaar en vermengen ook de twee rijstroken zich met elkaar. Gelukkig rijden we maar in 1 richting. De camping blijkt een 'resort' te zijn aan de Indische Oceaan. Direct een duik genomen. Heel warm en zout water. Dan maar een biertje in de schaduw..... Even proosten op een mooie reis.... We kijken nog niet terug want er moet nog weer van alles geregeld worden om de brommers het schip in te krijgen. T.I.A. blijft natuurlijk van toepassing!